Rozumieć jogę w jej uniwersalnym znaczeniu

Cywilizacje starożytne Południowej Ameryki, Północnej Europy, Egiptu i Afryki uprawiały techniki jogi. Te techniki były zobrazowane w różnych dziełach sztuki jak również w tradycyjnych tekstach tych cywilizacji. Ludzie tych cywilizacji omawiali mentalne i duchowe aspekty jogi, nawet bardziej niż fizyczne i zdrowotne aspekty.
Pomimo, że cywilizacje te umarły z różnych naturalnych powodów joga, jako nauka została przechowana w Indiach, skąd ponownie wychodzi na światło i rozprzestrzenia się globalnie jako zjawisko kultury ludzkości.

Rozwój Osobowości
Kiedy myślimy o jodze rozumiemy ją przede wszystkim, jako rozwój ludzkiej osobowości w każdym aspekcie. Kiedy praktykujemy jogę praktykujemy ją, aby osiągnąć równowagę, harmonię, stałość we wszystkich aspektach naszej osobowości i wyrazu, ekspresji.
Jest w nas potrzeba znaleźć szczęście, spokój i wewnętrzną harmonię. Chcemy osiągnąć psychologiczną równowagę i ominąć napięcie i konflikty codziennego życia.
Wiele badań nad jogą udowodniło, że poprzez praktykowanie technik jogi możemy osiągnąć powoli ten stan.

Jako ludzie mamy dwie formy ekspresji; zewnętrzną i wewnętrzną. W jodze próbujemy połączyć te dwie formy ekspresji. Na zewnątrz osiągamy zdolności intelektualne i zmysłowe, oraz emocjonalne, lecz bardzo powierzchownie.
Na wewnętrznym poziomie wiele technik jogi przynosi stan wewnętrznej świadomości.
Poprzez świadomość naszego umysłu i umysłowego postrzegania i zintegrowanie tego z naszym życiem codziennym możemy stać się pełni i zbalansowani.
Dzięki technikom jogi możemy rozwinąć zdolność bycia zrelaksowanymi w każdej sytuacji, w każdych okolicznościach.
Możemy rozwinąć zdolność i pojemność koncentracji, zbierając nasze rozproszone energie w jeden punkt. Ta mentalna i witalna siła staje się potężnym narzędziem otwierającym inne wymiary ludzkiej osobowości.

Jogiczna kultura
Kiedy mówimy o kulturze jogi nie mamy na myśli kultury w filozoficznym kontekście. Nie mamy na myśli sposobu życia, który jest moralistyczny i purytański, czy sposób społeczny. Rozumiemy raczej, że joga stała się częścią nas i naszego życia, coś, co robimy spontanicznie.

Kiedy przyzwyczajamy się do pewnego sposobu życia, jest to część nas tak jak spanie, budzenie się, jedzenie i picie. Teraz jesteśmy na etapie poznawania
jogi, rozumienia jogi, akceptacji jogi. Pomału może stanie się ona częścią nas. Jest to proces budowania nowego nawyku, gdyż istota ludzka w 90% operuje nawykowo. 
Ważne jest, zatem aby wykształcić w sobie zdrowe nawyki.

Zrozumienie umysłu
Joga zaczyna się, kiedy jest konflikt i napięcie, kiedy objawiają sie w nas gwałtowne siły w naszym życiu i naszej osobowości. Tak zaczyna się joga w Bagavad Gita, kiedy Krishna uczy Arjune na polu bitwy. Arjuna pełny konfliktu i napięcia, niepewny kierunku działania zadaje pytania, na które Krishna odpowiada " Teraz musisz praktykować jogę, aby zrozumieć twoją pozycję w życiu". I aby Arjuna zrozumiał swoją pozycję, kierunek działania, emocje i zachowania, wyłożone zostały wszystkie techniki jogi na polu bitwy.
Ta sama zasada została rozwinięta przez Patanjalego w jego sutrach ujętych, jako drogę dyscypliny, formę kontrolowania mentalnych konfliktów, różnych mentalnych wzorców i zmian umysłu.
Zarówno joga Krishny jak i Patanjalego nie określa jogi, jako praktyki dla zdrowia i piękna ciała. Obaj uczyli, że cala praktyka jogi jest dla wiedzy i zrozumienia ludzkiego umysłu.
Na tym poziomie nie ma różnic w jodze.

Poznaj siebie
Pierwsza zasada jogi do zapamiętania to poznanie siebie. Socrates również powiedział " Znaj siebie". Znajdują się w nas uśpione centra percepcji, postrzegania, energii, które możemy otworzyć i poznać. Możemy je obudzić, kiedy poznamy ekspresję naszej osobowości, kiedy rozwiążemy konflikty w naszej osobowości, konflikty w naszych emocjonalnych i intelektualnych sferach. Są ludzie, którzy praktykują wiele metod, ale nadal walczą wewnątrz umysłu i ze sobą.

Akceptacja siebie
Druga zasada w jodze to patrzenie, obserwacja i akceptacja siebie.
Ten piękny poetyczny fragment Świętego Franciszka określa to bardzo dobrze:
Boże podaruj mi spokój abym akceptował wszystko to, co nie mogę zmienić, odwagę, aby zmienić to, co mogę, i mądrość, aby odróżnić jedno od drugiego.
Musimy nauczyć się akceptować siebie, i obserwować siebie obiektywnie a nie subiektywnie. Kiedy obserwujemy siebie w kontekście problemu subiektywnie powodujemy ogromne napięcie. Kiedy natomiast mamy dystans do siebie i sytuacji, rzeczy nabierają innej jakości i potrafimy znaleźć łatwo rozwiązanie. Zamiast walczyć z życiem, rozwój jasności i obiektywnego spojrzenia, świadomości, jest drogą jogi.
Dlatego obserwacja siebie i akceptacja jest drugą zasadą jogi.

Nie przywiązywanie się
Trzecia zasada jogi to nie przywiązywanie się. Cokolwiek robimy, czy jest to proste czy skomplikowane, powinniśmy to robić dla doświadczenia nie dla rezultatów; nie powinniśmy spodziewać się rezultatów ani tych pozytywnych ani negatywnych.
Kiedy wykonujemy działanie, zawsze z tyłu jest oczekiwanie określonych rezultatów.
To jest w naszej naturze. Oczekujemy, aby rezultat był pożądany, korzystny dla nas, dawał nam zadowolenie satysfakcję, i oczekujemy sławy i poklasku.
Nie ma w tym nic złego, ale jeśli tak się nie stanie mamy konflikt i napięcie w umyśle.
Dlatego w jodze powinniśmy wykonywać działanie z perfekcją, ale bez oczekiwania.

Rozluźnienie
Czwarta zasada w jodze to rozluźnienie. Jak możemy się rozluźnić? Na pewno nie przez zmysłowe przyjemności, nie przez gromadzenie coraz większej ilości rzeczy, nie przez doświadczenia, które dają nam przejściowe zadowolenie.
W jodze rozluźnienie nie polega na emocjonalnym czy fizycznym rozluźnieniu.
W jodze polega to na puszczeniu, puszczeniu siebie, puszczeniu osobowości, puszczeniu kontroli. Całkowite rozluźnienie świadomości, postrzegania.
Jesteśmy w tym stanie w pełni obecni, obudzeni, ale w stanie kompletnego rozluźnienia.

Joga obserwatora
To są najważniejsze zasady jogi, jeśli będziemy mogli zaaplikować je w naszym życiu, nasza świadomość będzie się budzić powoli i będzie bardziej kontrolować nasz umysł.
Teraz jest odwrotnie, umysł kontroluje nas, mówi nam, co mamy robić a czego nie mamy robić. W jodze odwracamy ten proces. Stajemy się mistrzami umysłu. Na świecie mamy wiele rodzajów jogi: hatha jogę, raja jogę, karma jogę, bhakti jogę, jnana jogę, kriyę jogę, kundalini jogę etc, i wiele współczesnych form pochodnych.

Ale z tych wielu rodzajów jedna jest bardzo ważna, aby ją praktykować. Jest to joga obserwatora, tego, który widzi.
Poprzez praktykowanie tych wszystkich rodzajów jogi rozwijamy stosunek do działań, myśli, odczuć, i zachowań. Praktykując karme jogę praktykujemy ją intuicyjnie nie fizycznie, mentalnie. Kiedy praktykujemy raja jogę, nie chodzi o mistrzostwo wszystkich ośmiu stopni, ale o wykształcenie obiektywnego obserwatora. Musimy obserwować w życiu, wszystko, co się dzieje, w naszym umyśle, w naszym otoczeniu, w naszej rodzinie, w naszej pracy, w nas samych w relacji z tymi wszystkimi aspektami naszego życia.
Musimy stać się obserwatorami siebie samych.
Kiedy będziemy mogli zintegrować różne rodzaje jogi w naszym życiu, będziemy w stanie obudzić energię w naszej osobowości, wtedy możemy powiedzieć, że praktykujemy prawdziwą jogę. Jest to joga tego, który widzi.

Widzialne i niewidzialne
Joga mówi o dwóch rodzajach doświadczenia tym widzialnym i niewidzialnym.
Drishya i Adrishya.
Kiedy praktykujemy jogę te doświadczenia budzą się w nas, jest to słoneczna i lunarna energia, siła w nas pozytywna i negatywna, lub po prostu wiadomo i niewiadoma, Obie spotykają się na poziomie ajny i dają nam doświadczenie przekraczające limitacje świadomości.

Usunięcie barier
Joga mówi o tych samych poziomach świadomości jak współczesna psychologia, w jodze stan chodzenia, czyli świadomość taka codzienna nazywa się jagrit podświadomość swapna, nieświadomość nidra, ponadświadomość turiya.

W jodze nie chodzi o znalezienie Boga, ale siebie. Stan oświecenia to nic innego tylko ciągłość tych wszystkich stanów świadomości, jako jeden przepływ, włączenie 90 % nieaktywnego mózgu. Stan przebudzenia lub inaczej oświecenia.